خيلي وقته نوشته هاتون رو مي خونم... نمي دونم يه حسي توش هست که بعضي وقتا ناراحتم مي کنه...
شما هنوز خيلي خيلي جووني. نمي دونم درسته اينو بگم يا نه، فکر مي کنم شما ازيه جور بي عشقي رنج مي در هر حال ببخش اگه جسارت کردم فقط يه صحبت خواهرانه بود. آخه من هميشه آرزو داشتم يه داداش بزرگتر از خودم داشته باشم... خوشحال ميشم هرچي زودتربياين و بنويسين که عشقتون رو پيدا کردين.......
من تعريف کافه پيانو رو زياد شنيدم..... اما هنوز نخوندمش.... چند وقته از داستان هاي ايراني زده شدم....
نميدونم چرا..... شما اگه کتاب خوبي ميشناسي به منم معرفي کن.....
